Weg uit Turkije

Vandaag vroeg vertrokken bij Oygar en al vlug zat ik op de ferry die het laatste stukje Turkije wat dichter brengt. Ironisch genoeg zijn de laatste 150 km perfecte asfalt en om 13u00 sta ik aan de grens met Griekenland. Halverwege de grensposten, zo ongeveer in niemandsland, denk ik dat ik in een spiegel kijk. Wat zie ik ? Een blackbird, een belg ,een jonge gast genaamd Francis die net Turkije binnenrijd. Wat is de kans op zoiets. Jammer genoeg hadden we niet veel tijd om te praten, maar het belangrijkste is toch gezegd, namelijk dat de wegen in Turkije stinken.Francis rijd door Turkije en zo verder naar Syrie.
http://www.francisgoutry.be/



Ik ben nu in Kavala, Griekenland. Of moet ik zeggen motorland, de wegen zijn billiart-vlak en de moto's vliegen je hier om de oren, letterlijk want het zijn meestal KTM duke's of supermoto's. Eindelijk mag de blackbird van de leiband en worden de zijkanten van de banden gebruikt.

De prijzen van de benzine zien er ook heel wat rooskleuriger uit:



Misschien morgen mijn tent eens gebruiken.